Little Green Kitty Hood

ไดอารี่หน้าที่ 3 [13/01/11,111] [เมฆเยอะมาก] ด้วยความช่วยเหลือจากวงเวทเคลื่อนย้ายผมจึงสามารถมาถึงโรงเรียนบาเรนเนียภายในพริบตา ตอนนี้ผมได้ย้ายมาอยู่ในหอพักของโรงเรียนแล้ว ห้องพักที่โรงเรียนนี้ใหญ่มากราวกับห้องพักในโรงแรมหรู มีห้องน้ำที่ขนาดพอเหมาะ ห้องนั่งเล่นกว้าง ห้องนอนสองห้อง ผมถูกใจห้องพักมาก แต่ผมไม่ถูกใจเพื่อนร่วมห้อง! เพื่อนร่วมห้องเฮงซวย! แรกพบผมคิดว่าเพื่อนร่วมห้องคนนี้เป็นฮัสกี้ที่สดใสและร่าเริงมาก พวกเราเข้ากันได้ดีในตอนแรก แต่จู่ ๆ ฮัสกี้ก็กลายเป็นหมาป่า! เพื่อนร่วมห้องหมาป่าจู่โจมผม ผมพ่ายแพ้อย่างง่ายดายและหมาป่านั่นก็พูดว่าผมจะต้องไปเป็นผู้ติดตามของเขา! ไอ้บ้าเอ๊ย! ผมไม่ใช่หมาป่าที่จะสนใจกฎผู้อ่อนแอจะต้องติดตามผู้แข็งแกร่งเหมือนหมาป่าอย่างเขานะ! ผมคือแมวที่รักอิสระ! แต่พอผมปฏิเสธเขาออกไปเขาก็จับผมกดลงพื้นและกัดคอของผมและกล่าวว่า ‘ถ้าไม่ยอมข้าจะฉีกกระชากหลอดลมของเจ้าให้ขาด!’ (นิฟฟ์เขียนพลางดัดเสียงเลียนแบบคำพูดด้วยสีหน้าหมั่นไส้) แล้วผมทำยังไงต่อน่ะหรือ? แน่นอนว่า.....ก็ต้องยอมนะสิ... (เบะปากและทำหน้าสิ้นหวัง) ถ้าไม่ยอมคอของผมก็อาจจะขาด ผมยังรู้สึกหวาดเสียวที่คออยู่เลย ตอน

  ไดอารี่หน้าที่ 2 [12/01/11,111] [ท้องฟ้าแจ่มใส] อยู่ๆ ผมก็ต้องมาเก็บกระเป๋าเพื่อย้ายไปอยู่หอพักเพราะจู่ๆ พ่อแมวก็บอกผมว่าผมต้องเข้าไปเรียนในโรงเรียนบาเรนเนีย โรงเรียนซึ่งเป็นแหล่งรวมเหล่าลูกหลานของตระกูลชนชั้นสูงและเหล่าเชื้อพระวงศ์จากอาณาจักรต่างๆ โรงเรียนแห่งนี้ถูกก่อตั้งขึ้นมาเพื่อคงสายสัมพันธ์อันดีงามของแต่ละอาณาจักร ผมที่เป็นลูกชายจากตระกูลชนชั้นสูงและมีอายุถึงเกณฑ์พอดีก็เลยต้องเข้าเรียนที่โรงเรียนแห่งนั้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ ผมสัมผัสได้ถึงชีวิตอันไม่สงบสุขต่อจากนี้ของตัวเอง ผมอยากนอนอยู่บ้าน! ไม่อยากไปโรงเรียน! (งอแง) พี่ชายแมวโต พี่ชายแมวรอง และพี่ชายแมวสามคิดว่าผมงอแงเพราะไม่อยากจากบ้านไปไกล พวกเขาก็เลยเอานมและเค้กมาให้ผมและปลอบใจผมแบบแมวๆ ทั้งเลียทั้งคลอเคลีย ผมก็เลยอารมณ์ดีขึ้นมาก เอาเถอะ โรงเรียนที่นี่แตกต่างจากโลกที่แล้วของผม ตราบใดที่ผมจบหลักสูตรเร็ว ผมก็สามารถเลือกได้ว่าจะกลับบ้านตอนไหน แค่ผมขยันหน่อยผมก็จะกลับบ้านได้ภายในเวลาหนึ่งปี เอาล่ะ! พยายามเข้าตัวผม! นิฟฟ์ • โนติน [ปลอบใจแบบแมวๆ] “นิฟฟ์ พวกเราเข้าไปนะ” เสียงเคาะประตูดังสองสามครั้งก่อนที่เสียงของเอริอัสจะดังขึ้น “เข